De bouw van de transcontinentale spoorweg die de Atlantische Oceaan met de Stille Oceaan verbond was een reusachtige onderneming. Een onderneming van dergelijke omvang dat velen er niet eens in geloofden dat deze een kans van slagen had. Er waren echter enkele pioniers die vertrouwen hadden in de ijzeren rossen die op het oude continent al veel roering brachten. In Railway Empire ben jij één van die pioniers en zal je de Verenigde Staten onomkeerbaar transformeren in een industriële staat.

Ontwikkelaar Gaming Minds heeft in samenwerking met uitgever Kalypso de gok gewaagd om een spirituele opvolger voor het gerenommeerde Railroad Tycoon te ontwikkelen. Het is een gok die zichzelf nu uitbetaalt, want het resultaat is om van te smullen. Er is namelijk iets ontzettend verslavends aan het zien groeien van je spoornetwerk: het aantal spoorlijnen dat zich vermenigvuldigd, je inkomen dat exponentieel stijgt en het langzaam werken aan een vijandige overname van het spoorwegbedrijf van je tegenstanders. Het is gemakkelijk om snel een lijntje aan te leggen, maar het managen van de grondstoffen, het uitbouwen van productiecentra en het investeren in de juiste technologieën maakt voor een tamelijk diepgaande management game.


De game helpt je goed op weg om deze mechanieken te begrijpen. Hiervoor dient namelijk in grove zin de campagnemodus, een vijftal opdrachtgestuurde missies in historische context. Deze context wordt duidelijk gemaakt dankzij leuke animaties, die je een heldere situatieschets geven van de ontwikkelingen in bijvoorbeeld de burgeroorlog. Tijdens het spelen wordt je dankzij duidelijke missiedoelen wat meer wegwijs gemaakt in hoe je Railway Empire het meest effectief speelt. Stapsgewijs worden de uitdagingen lastiger, het zal je echter meer dan eens gebeuren dat je alsnog faalt. Vaak is dit pas na meer dan een uur of zelfs enkele uren later. Op dit punt heb je waarschijnlijk al door waar je hebt gefaald ten opzichte van de doelen en je concurrenten. Zo begon ik zelf heel rustig met het uitbouwen van één stad en het hier op aansluiten van diverse grondstoffen, terwijl het juist handiger was eerst wat steden met elkaar te verbinden en enkel de grondstoffen aan te sluiten waar vraag naar was. Je hebt bijvoorbeeld niets aan olie als je dit niet kunt raffineren. Als je dan weer opnieuw begint, kun je direct je nieuwe bevindingen toepassen.

Op een gestaag tempo leer je dan ook de kunst van spoorwegbeheer te leren. Waar jij zelf echter druk doende bent met het aanleggen van dubbele spoorweglijnen, wissels en seinsignalen – tenminste, als je niet op de makkelijkste moeilijkheidsgraad speelt – daar zijn je tegenstanders druk bezig alle treinen heen en weer op één lijn te laten rijden. Dit geeft je tegenspelers een oneerlijke voorsprong. Op lange trajecten kunnen zij bij wijze van spreken honderd treinen tegelijkertijd op een enkelspoor laten rijden, terwijl jij moet investeren in een dubbele rails – wat vooral in ruige omgevingen erg kostbaar is – waarop uiteindelijk alsnog maar een beperkt aantal treinen kunnen rijden. Dit is ontzettend jammer, niet enkel vanwege de oneerlijke voorsprong. Op het moment dat jij een vijandige overname voor elkaar weet te krijgen worden al hun treinen verkocht en moet je zelf al de rails en stations – dat zijn er na enkele uren heel wat – opnieuw gaan vormgeven. Ondertussen daalt echter de economische voorspoed van de steden waaraan het netwerk van je concurrent verbonden was, doordat er een stuk minder verkeer plaatsvindt.


Bovenstaand probleem is dan ook het meest knagende aan het speelplezier in Railway Empire. Verder is er namelijk genoeg moois te beleven. Naast de campagne zijn er diverse scenario’s, is er een free mode om een gebied naar keuze vrij te spelen en is er een sandbox mode om helemaal los in te gaan. Dit uiteraard met historische accurate treinen die gedetailleerd zijn vormgegeven en van elke treinliefhebber het hart sneller zal laten kloppen. Je kunt zelfs meereizen op de treinen, waardoor je kunt genieten van de kleurrijke natuur van het ongerepte landschap. Ook rustig de bedrijvigheid in steden bekijken is vermakelijk, waar paard en wagens en later automobielen het straatbeeld zullen bepalen. Railway Empire weet op een levendige wijze de tijdsgeest over te brengen, wat de game een sterke charme geeft.

Op het visuele vlak valt er aan Railway Empire dan ook weinig op te merken. Daarnaast presteert de game prima, totdat je een intens groot spoornetwerk beheert met honderden treinen en hier nog een spoorweg aan toe wilt voegen. Op zo een moment kan de game wel eens wat gaan haperen, maar dat maakt het zeker niet onspeelbaar. De soundtrack weet de sfeer te versterken, waarbij achtergrondgeluiden het geheel afmaken. Een minpunt mag wel geplaatst worden bij de opmerkingen die je concurrenten zullen maken over je acties. Deze zijn niet alleen herhalend, vaak zijn ze ook nog eens misplaatst. Gelukkig kun je dit soort geluiden ook op stil zetten, hoewel het dan wel eens erg ‘eenzaam’ kan voelen in de wilde woestenij.

Railway Empire is een geslaagde tycoon game die de tijdsgeest van de industriële revolutie goed weet te vatten. Voor ik het wist was ik alweer vijf uur druk doende met het managen en verder uitbouwen van mijn treinnetwerk tussen Houston en Denver, waarbij ik de koers van mijn bedrijf door slimme en handige – maar ook met genoeg stomme beslissingen – steeds verder omhoog dreef. De game vraagt je ver vooruit te kijken, de juiste investeringen te doen en goed gebruik te maken van je concurrenten. Continu wordt je aandacht gevraagd en als je jezelf niet kan tegenhouden, dan zal je deze ook blijven geven. Ik ben verkocht.