Soms vertelt een titel eigenlijk alles wat je moet weten over een game, denk aan Grand Theft Auto, God of War en Call of Duty. Zelfs als je nog nooit van de game hebt gehoord, weet je meteen wat je bij zoiets mag verwachten. Een goede titel is nu eenmaal belangrijk om mensen te lokken, en het is handig als mensen meteen weten wat je hen wil voorschotelen. Nippon Ichi Software koos duidelijk een andere aanpak voor void TRRLM(); //Void Terrarium voor Nintendo Switch en PlayStation 4. Zelfs als je de titel tien keer leest, zul je nooit raden wat voor spel het is.

Dat unieke zien we ook meteen weerspiegeld in de game zelf. In een wereld die een beetje doet denken aan die van Wall-E, de hele aarde is overspoeld door afval terwijl de mensheid volledig verdwenen lijkt, maken we kennis met het robotje Robbie. In een volledig vernielde wereld ontdekt hij een klein lichtpuntje: Toriko, een klein meisje welke de laatste overlevende van het menselijke ras is. Ondanks haar verzwakte staat besluit Robbie om haar te redden. Het is geen gemakkelijke klus, maar hij krijgt wel hulp van factoryAI, de computer die eigenlijk verantwoordelijkheid is voor de huidige status van de wereld en dus wel iets recht te zetten heeft. Noch Robbie, noch factoryAI zijn grote praters, maar de luchtige, schattige dialoogjes tussen de twee zijn voldoende om de sfeer erin te houden.


Dat schattige is ook zichtbaar in het algehele design, Robbie is een lief schattige robotje, factoryAI communiceert met eenvoudige smilies – wat hem meer karakter geeft dan voice-acting ooit had kunnen doen – en zelfs de vijanden zien eruit als lieve dingetjes, ondanks dat ze je proberen af te maken. Dat komt eigenlijk omdat ook de vijanden maar kleine robot-speeltjes of knuffels van gekke insecten lijken. Allemaal heel leuk weergegeven en perfect voor jongere spelertjes. De game is misschien wat moeilijk voor hen en de achtergrond qua verhaal wat somberder, maar tegelijkertijd zullen ze het een leuk dingetje vinden waarmee ze tussendoor wat kunnen spelen. Hoewel we geconfronteerd worden met een apocalyptische wereld, slaagt Nippon Ichi Software erin om de somberheid te combineren met een feeërieke wereld waarin je graag tijd doorbrengt.

void TRRLM(); //Void Terrarium weet hierop te bouwen met een interessante gameplay-loop. De game is een roguelike Role Playing Game met twee componenten: langs één kant is er het typische verkennen van dungeons, waarbij je vijanden moet kloppen terwijl je op zoek moet naar grondstoffen. Dat wordt dan weer afgewisseld met het verzorgen van Toriko, bijvoorbeeld door haar voedsel te geven of haar terrarium – oh, dat verklaart de naam – schoon te maken. Als je dat laatste niet doet, dan dreigt Toriko ziek te worden en moet je weer op zoek naar medicatie. Dit gedeelte neem minder tijd in beslag, maar heeft toch een belangrijke impact. Het geeft structuur aan het verkennen van dungeons, want afhankelijk van de situatie zoek je bijvoorbeeld naar voedsel, medicatie of een grotere levensruimte voor Toriko.


Echt spectaculair is het doorlopen van de dungeons niet. Je belandt in een dungeon die uit meerdere vloeren bestaat, waarbij je op elke vloer zoekt naar de uitgang terwijl je onderweg items opraapt en vijanden verslaat. Levels zijn random gegenereerd, maar de generator is redelijk voorspelbaar zodat je wel patronen gaat herkennen. Echt iets moeilijk is hier dus niet te vinden. Je dient wel rekening te houden met je gezondheid en je batterijniveau, maar beide zijn redelijk gemakkelijk te managen, zeker omdat de combat deels turn-based is en je dus voldoende tijd hebt om na te denken. Vervelender is dat er enkele vijanden zijn waarbij ik nog steeds geen goede oplossing heb gevonden, hoe bijvoorbeeld een vijand aan te pakken die je van de andere kant van de kamer kan raken? Zeker als je deze niet noodzakelijk kunt zien voor hij je kan vernietigen?

Qua balans had de game dan ook beter aangepakt kunnen worden, zeker omdat je eigenlijk geen persistente upgrades hebt. Telkens als je aan een dungeon begint, begin je met het minimum aan gezondheid, de basis-aanvalskracht, etc. Stel dat je bijvoorbeeld op de laatste vloer van een dungeon toegang krijgt tot een super-upgrade of een nieuwe soort aanval, dan heb je pech. Eens de dungeon uit, ben je deze kwijt. Hierdoor krijg je onvoldoende kans om te experimenteren met leuke upgrades, en kom je ook vaak tot de conclusie dat een run op een dungeon nutteloos was als je het ene voorwerp dat je zoekt niet kon vinden. In een andere game zou je dan toch net weer iets sterker zijn, maar hier begin je weer vanaf nul. Het kan dan ook zijn dat je lang vastzit op dezelfde opgave zonder vooruit te komen.