Column: Zeitgeist
Door Tom_V op 19-07-2013 om 10:54
|
Bron: Gamed
|
Mijn grootvader werkte voor de nazi's. Niet omdat hij zin had in een dagelijkse portie Bradwurst und Kartoffeln, maar wel omdat er op zekere dag enkele zwart geüniformeerde mannen voor zijn deur stonden. Na een luidkeelse "Aufmachen!" en weinig verzet later, was hij een van de velen die in een Duitse fabriek koper in obussen stonden te gieten. Door dit gebeuren schuilt in mij een grondige hekel aan al wat Deutsch is. Het zit me in het DNA. En toch hebben onze Oosterburen een woordje waar ik gek op ben: Zeitgeist.
Zou m'n opa dat goed hebben bevonden? Ik zal het nooit te weten komen. Wat ik wel weet is dat de generatie van m'n grootvader bij thuiskomst met een gemoed vol vreugde en een broek vol goesting als een bende wilde konijnen begon te kweken. Het resultaat van dit evenement plegen sociologen wel eens de babyboomers te noemen. Deze generatie kon in korte broek en gewapend met een katapult het platteland onveilig maken. Niet gek veel later waren zij getuige van de ontkerkelijking van de wereld: de Beatles zorgden voor een revolutie (n°9), de Russen en Amerikanen schoten alles met minstens 2 poten de ruimte in en oorlogen konden ook koud gevoerd worden.
Naar het schijnt behoor ik tot de "Generatie X," een verloren generatie die getuige was van schokkende gebeurtenissen zoals ontploffende Space Shuttles, uitgehongerde zwarte continenten en omvervallende blokken beton in Berlijn. Het gaat mijn verstand te boven waarom net mijn generatie het etiket verloren krijgt opgeplakt. Generatie X strekt van de jaren '60 tot begin de jaren '80. En bijgevolg zijn de oprichters van Google bijvoorbeeld kinderen uit de Generatie X. Barack Obama ook. Kurt Cobain niet te vergeten. En E.T.
Niks verloren generatie. Deze generatie was de laatste generatie die als kind zorgeloos buiten kon spelen en de eerste die kennis kon maken met videospelen.
Initieel was er van dat laatste nog geen sprake. Mijn kinderjaren bestonden uit voetballen, fietsen, vissen, oorlogje spelen en werelden creëren in Legoblokjes. Bij dat laatste kwam ik al snel tot de conclusie dat ik maar net genoeg blokjes had om een tuinhuisje na te bouwen. LEGO was toen al een dure aangelegenheid.
Ergens tussen het vele ravotten door brachten m'n ouders een gek toestelletje mee. Het was iets wat klaarblijkelijk aan ons tv-toestel moest worden aangesloten. Het stemde me niet al te vrolijk dat m'n vader dit deed te midden van de Film van Ome Willem, maar dit kleine verdriet maakte al gauw plaats voor verwondering. Op het scherm verscheen een grote streep in het midden met links en rechts een kleiner streepje. En het gekke was dat je zelf die kleine streepjes kon laten bewegen. Er was iets op de beeldbuis dat je helemaal zelf je willetje kon opleggen. Had ik op die vroege leeftijd al van telekinese gehoord, ik was prompt een believer geworden.
Mijn ouders waren in die tijd fervente bezoekers van vlooienmarkten en zo geschiedde dat ze enkele maanden na het introduceren van de streepjes op tv een nieuwe verrassing voor me mee hadden. Deze keer was het een knalgele schoendoos. Of zo leek het toch. De schoendoos werkte op batterijen en liet me toe om een kikker te helpen. Met een joystick bestuurde ik die kikker en probeerde hem over een drukke autoweg en door een kolkende rivier te gidsen. Het is soms raar hoe het kan gaan in een mensenleven. Door de aankoop van de gele doos had ik net zo goed herpetoloog kunnen worden, maar het was het gamen dat ik beetje bij beetje heel betoverend begon te vinden.
Het was ook in die tijd dat de persoonlijke computers bij ons hun intrede deden. De verticale scroller Xenon 2: Megablast is een van die titels waar ik uren zoet mee was. Op een magenta scherm en vanop 5,25" floppies schoot ik monsterlijke aliens aan flarden. Het werd pas echt leuk toen ik van een schoolmakker Microprose's Formula 1 Grand Prix mee kreeg. Het Belgische Formule 1 wereldje beleefde hoogdagen (een bank vooruit voor wie de grote Belgische piloot waarvan ik fan was kan noemen) en nu kon ik ook virtueel achter het stuur van zo'n krachtige bolide kruipen. Blindelings kon ik ieder circuit rondscheuren.
Gek eigenlijk, dat je toen en nu geen moer gaf en geeft om de graphics en het geluid van die games. Wat telt was de ervaring die je ermee had. Met de grootte van de pixels kon je iemand halfdood meppen. En het geluid wordt dezer dagen gebruikt om velden genetisch gemanipuleerde aardappelen vogel- en hippievrij mee te houden. Maar die ervaring, dat gevoel dat je beleefde, dat is onbetaalbaar.
En dan heb ik het nog niet gehad over de uren plezier die ik haalde uit Duck Hunt. Weer die verwondering, want hoe speciaal was dat. Jij richt een geweer - of was het nu een pistool - op de tv en de eenden vielen uit de lucht. Of Domark's Championship Manager '93, waarbij je als de slag kon als voetbaltrainer. De Cantona's en Zola's van de wereld uitleggen hoe het spelletje gespeeld moest worden. En wat te zeggen van Quantic Dream's Omikron: The Nomad Soul. Nog voor GTA III, als 3D-sandbox game met echte vrijheid en een verhaallijn die in tegenstelling tot de Rockstar game niet zo mager was als een doorsnee model op de catwalk van Karl Lagerfeld. Nog niet zo lang geleden was er ook nog Call of Duty: Modern Warfare, dat me uren aan het scherm gekluisterd hield. Wat op zich weer iets te maken had met Oliver Stone en Quentin Tarantino.
Zeitgeist. Het blijft een heerlijk woord. En toch bekt het voor mij een stuk minder in het Nederlands. Zeitgeist illustreert hoe een generatie tegen haar leefwereld aankijkt. Zeitgeist kan volgens mij in wezen ook maar een van twee dingen zijn: of ze is hoopvol, of ze is zwartgallig. Die hoop was er in mijn kindertijd volop. De geďnformatiseerde technologieën zouden niet alleen fantastisch amusement afleveren, maar ze zouden ook een betere wereld inluiden. Het eerste is zonder twijfel gelukt, het tweede was ijle hoop van een jongetje dat net niet genoeg Legoblokken had om een nieuwe wereld te bouwen.
|
|
|
|
|
|
 11:03 Copperhead maakt Batman het leven zuur
 08:35 Achievements Rayman Legends
|
| Reacties (14) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Rubenjanno
op 19-07-2013 om 11:20
[Niv: 1 / Exp: 48]
|
|
waardeloze column die ik eerder vind passen als forumpost over jouw jeugd en games. Ik mis de toegevoegde waarde om dit als frontpage nieuws te plaatsen.
|
|
|
Mrakz0r
op 19-07-2013 om 11:33
[Niv: 36 / Exp: 1778]
|
|
Sterkgeschreven herkenbaar stukje.
|
|
Nelus
op 19-07-2013 om 11:57
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
@Rubenjanno, mag je ook gaan klagen bij de kranten dat ze hun columnisten op de voorpagina zetten bij het nieuws 
Ik vind het een leuke column waar ik me niet geheel mee kan identificeren, gezien ik uit 1990 kom en dus opgroeide met Mario en de NES+SNES en daarna al in 1995 volgens mij de Nintendo 64. w
Zeitgeist vind ik ook maar een generaliserend begrip eigenlijk. Ik ben ook meer virtuele werelden gewend en bouwen in virtuele werelden vond ik ook leuker door de grootsheid.
GTA3 was voor mij echt een mijlpaal. Een 3D GTA!  Maar ja, dat is elke keer weer, nu we betere graphics gewend zijn, willen we meer van alles. Nu moeten ze inderdaad ook meer op verhaal gaan focussen nu sandbox ruim geëxploiteerd is.
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 19-07-2013 om 11:59
[Niv: 747 / Exp: 37353]
|
|
Grappig, die tegenstellingen in de eerste twee reacties. Rubenjanno lijkt echter niet te herkennen dat het hier gaat om een column, geen nieuws.
|
|
MaartenL
(Redacteur)
op 19-07-2013 om 12:38
[Niv: 472 / Exp: 23598]
|
Er is maar F1 piloot die ik me nog kan herinneren en dat is Thierry Boutsen...
Also: Omikron was geweldig op elk vlak. Tenzij je David Bowie haat ofzow 
|
|
|
Rubenjanno
op 19-07-2013 om 12:45
[Niv: 1 / Exp: 48]
|
Om maar even af te zien van de discussie of het überhaupt wel een fatsoenlijke column is, vind ik het discutabel wat de toegevoegde waarde is om dit op de site te plaatsen. Een fatsoenlijke column is meer dan alleen jeugdsentiment ophalen, verpakt in een oppervlakkig jasje van Zeitgeist en generatie X, terwijl het ook nog twijfelachtige hoeveel bezoekers van Gamed daadwerkelijk bij Generatie X horen, ik zou denken dat wij toch overwegend Generatie Y bezoekers hebben, mogelijk zelfs een meerderheid Generatie Z!
De enige alinea die ik mogelijk in een fatsoenlijke column zou terugvinden is de alinea die begint met "Gek eigenlijk", maar de achterliggende gedachte die in deze alinea aangesneden wordt, is al snel opzij geschoven om meer te praten over games waar Tom van heeft genoten. Ik herhaal wat ik al zei, ik vind dit stuk tekst (sans zeitgeist en generatie X kul) beter passen in een forumthread over game-nostalgie en welke games jouw jeugd hebben gevormd, dan er daadwerkelijk een frontpage post van te maken.
Gewijzigd door Rubenjanno op 19-07-2013 om 12:48
|
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 19-07-2013 om 13:25
[Niv: 747 / Exp: 37353]
|
Dat mag uiteraard, ik wilde enkel duidelijk maken dat het een column is, en geen nieuws 
|
|
|
Nelus
op 19-07-2013 om 13:37
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
|
@Rubenjanno,
Als je de kranten leest en/of andere sites met columns, dan stuit je op dezelfde persoonlijke nuances/terugkijk over bepaalde onderwerpen, vandaar het feit dat het een column is.
Ja, een column is meestal wat vrijer in discussie, zoals het bespreken van Microsoft's keuzes met de nieuwe console en daarna kijken wat iedereen hier van vindt. Maar om nou te zeggen dat dit een forumthread is, meh.
|
|
Tom_V
op 19-07-2013 om 13:52
[Niv: 45 / Exp: 2263]
|
|
Het is niet echt mijn gewoonte om in te pikken op reacties die verschijnen onder artikeltjes die ik zelf heb geschreven. Al zeker niet wanneer het een rubriek als deze betreft, waarin de nieuwswaarde nihil is en alles draait om de persoonlijke beleving van de schrijver. Op inhoudelijke zaken ga ik dan ook niet in.
Noem het gezwans, noem het forum materiaal, noem het aangenaam, ervaar het zoals je wilt... Ook de beleving van de lezer is subjectief.
Columns op Gamed.nl worden nooit geschreven vanuit de gedachte dat iedereen zijn Pauselijke zegen moet geven. Bovendien zijn columns op Gamed.nl in het verleden steeds op de frontpage verschenen. En dat zullen ze in de toekomst blijven doen.
Wie niet voor dit soort rubrieken te vinden is, staat uiteraard vrij om ze niet aan te klikken.
|
|
|
Nelus
op 19-07-2013 om 16:04
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
De award voor het meest politiek correcte antwoord 2013 gaat naar....*tromgeroffel* Tom!
|
|
Zuigertje
op 19-07-2013 om 18:07
[Niv: 118 / Exp: 5884]
|
|
Het was een beetje verwarrend om te lezen. Je sprong echt van hier naar daar, de verbanden moest ik zoeken.
Niettemin vind ik dit zeker wel toegevoegde waarde hebben, leuke amusement, daar komen de bezoekers voor.
|
|
omit edoa
op 19-07-2013 om 23:13
[Niv: 6 / Exp: 301]
|
|
Tof om te lezen, eens een keer iets anders.
|
|
Kutabare!!!!!
op 20-07-2013 om 10:19
[Niv: 166 / Exp: 8292]
|
|
Leuk geschreven. Ik kan me er redelijk mee identificeren, maar bij mij begon het zo'n beetje eind jaren '80 met de Atari 2600, die me absoluut niet kon bekoren. Door de enorme lelijke pixels had je zowat het inbeeldingsvermogen van een psychopaat nodig, om er iets uit te maken. Ik liet het ding als kind dan ook gauw links liggen. Pas toen ik bij kennissen de pure pracht en praal van de NES aanschouwde, was ik verkocht.
|
|
CR0NIC NL
op 22-07-2013 om 15:22
[Niv: 3 / Exp: 154]
|
|
Leuke column! Mogen er meer van komen!
Ik kan me helaas niet identificeren met het eerste deel mr de NES met Duckhunt heb ik nog wel meegemaakt!! Lkkr op Pixels peunen zo groot als je duim!! heerlijk
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
 |
 |
|
| Titel: |
| Column |
|
| Type: |
| Feature |
|
| Releasedatum: |
| Niet |
|
| Ontwikkelaar: |
| Gamed |
|
| Uitgever: |
| Gamed |
|
| Media: |
|
Geen media gevonden
|
|
|
