Ik stond toen ik hoorde dat Final Fantasy X een heuse sequel kreeg op mijn achterste benen. “Wat was dat voor raars? Final Fantasy X had toch een mooi mysterieus open einde? Waarvoor zou er een vervolg voor nodig zijn?”
Tegen de tijd dat de eerste beelden van deze sequel vrijgeven werden, werd mijn blik nog sceptischer. Let op, het eerste wat ik zag van dit spel was een Yuna die in een Lara Croft pakje werd gehesen. Ik dacht even dat ze daar bij Square Enix helemaal gek geworden waren.
Dit artikel is afkomstig van RPG station i.v.m. de Final Fantasy week!
Maar goed, toen mij de gelegenheid werd gegeven om de NTSC versie van FFX-2 te spelen, besloot ik deze kans met twee handen aan te pakken en voor één moment mijn vooroordelen overboord te gooien.
Nu ik over een zekere kennis van deze games beschik, word het eens tijd een vergelijking te trekken. Wat is hetzelfde gebleven? Wat is er verandert?
Laat ik eens beginnen met twee grote kritiekpunten uit FFX. Als eerste het feit dat het spel nogal lineair ontworpen was, en ten tweede dat er eenduidig gebruik is gemaakt van de grafische stijl plus de belofte van een volledig 3D spel dat niet is waargemaakt. Nu is de vraag: “zijn er bij het vervolg wel verbeteringen op de bovenstaande kritiekpunten op te merken? Hebben de ontwikkelaars maar enigszins van hun fouten geleerd?”
Om eerlijk te zijn is het antwoord op die vraag een grote “nee”. Grafisch gezien is het spel op bepaalde momenten mooi opgepoetst. Zo is er soms een mooi staaltje
gelaatsuitdrukkingen bij de dames te vernemen. Het nadeel hiervan is dat Square Enix op de een of andere manier geen rechte lijn heeft getrokken bij het ontwerpen van deze grafische stijl. Hiermee bedoel ik dat het erop lijkt dat men veel zorg en aandacht heeft geschonken aan het grafische aspect, als zij die nodig achtten, terwijl er tijdens minder belangrijke momenten dezelfde vlakke, platte, afgestompte gezichten verschijnen, wat juist in FFX zo’n groot punt van kritiek was geweest. Ik sta zeer verbaasd dat de gamepers dit over het algemeen over het hoofd schijnt te hebben gezien.
|
