De PlayStation Portable heeft met Lumines, Mercury en Lemmings al enkele bekende puzzelgames in huis. Dat hij bekend is, kunnen we niet zeggen over Cyberfronts eerste PSP game. Deze puzzelgame verscheen bij de Japanse launch van de PSP als Kollon maar kwam pas een jaar later uit in Amerika, als Ultimate Block Party. Europa mocht zelfs tot begin 2006 wachten en ondertussen veranderde de game nog eens van naam, Koloomn is de Europese naam. Mag Koloomn mee op het lijstje van verdienstelijke puzzelgames, met onder andere Lumines, Mercury en Lemmings, of belandt hij in de vergetelheid?

In Koloomn zul je ketens moeten vormen van vier of meer blokjes van dezelfde kleur. Op die manier is de game natuurlijk te vergelijken met Puyo Pop. Net zoals in die game kun je ook combo's uitvoeren waardoor bij het verdwijnen van één keten, een andere keten kan gevormd worden. Dat is zelfs zeer belangrijk als je recordscores wil vestigen. De truc is dan uiteindelijk om zo geduldig te zijn om vier ŕ vijf ketens op te bouwen. In tegenstelling tot in andere puzzelgames verdwijnen deze ketens echter niet direct. Dit geeft je nog een kans om snel nog enkele blokjes toe te voegen. Zo kan je bijvoorbeeld twee ketens van vier blokjes aan elkaar linken met een ander blokje voor ze verdwijnen, zo vorm je dus een rij van negen blokjes.



De besturing van de game is redelijk simpel, je beweegt de blokjes door ze per vier te draaien. Je beweegt het vierkant, waarmee je de blokjes selecteert, met de D-Pad en met het kruisje draai je alles. Soms zijn er wel valstrikken zoals visuele obstructies, bijvoorbeeld een grijs/wit look of een groter vierkant, die de game wat moeilijker moeten maken. Het kan zelfs zijn dat je gigantische blokjes krijgt ter grootte van vier kleintjes die je niet kunt bewegen. Deze valstrikken worden vooral gebruikt in de multiplayermode waarin ze extra handig zijn om de tegenstander te pesten, maar, ook in de singleplayer krijg je ermee te maken.

De singleplayer is het best te vergelijken met die van Tetris waarin je gewoon zo lang mogelijk doorgaat. In het begin gaat alles nog lekker traag en dan gaat dit met gemak maar op latere 'levels' vallen de blokjes veel sneller en heb je minder tijd om op te bouwen, en denk je eerder aan overleven. Zo is het dus, net zoals bij Tetris, ooit onmogelijk om verder te gaan omdat de blokjes veel te snel komen en eens je bovenaan het 'plafond' raakt, is het Game Over. Maar eer je dat punt bereikt zal er toch al weer heel wat tijd in de game gekropen zijn.

De multiplayermode is wat uitdagender. Daarin zal je vooral de tegenstander pesten, zo krijgt hij bijv. grijze blokjes wanneer jij ketens vormt. Dat kan dus zowel positief als negatief uitdraaien. Wanneer hij net een combo vormt en jij geeft hem daar tig grijze blokjes bij, zul je niet echt blijer worden. Hij zou namelijk extra veel punten krijgen voor de grijze blokjes die mee verdwijnen. Als hij echter hoog zit, komen deze je wel goed uit en kun je hem mogelijk in Game Over duwen. Deze multiplayer is leuk en zal heel wat uurtjes speeltijd toevoegen aan een zeer lange game.



De graphics en het geluid zijn wat we verwachten van een puzzelgame, eenvoudig, kleurrijk en bovenal niet storend. De graphics hebben een serieus animetintje gekregen, van de blokjes tot de personages toe is dit duidelijk te merken. Zelfs de menu's zijn met mangatekeningen opgezet. De personages staan mooi naast je scherm waar ze lustig rondspringen of dansen. Tijdens het gamen schenk je er echter geen aandacht aan, en in dat opzicht is het dus overbodig. Ook de muziek is redelijk overbodig omdat je niets mist als het geluid uitstaat. De muziek bestaat uit twaalf deuntjes die meegaan met het tempo van de game, en een lekker irritant muziekje als je te dicht bij de top komt. Een belangrijk ingrediënt om je alert te houden.

Koloomn is een redelijke puzzelgame maar in het genre van blokjespuzzelaars heeft de PSP al het veel betere Lumines. Ondertussen zijn ook Bust-A-Move en Puyo Pop in aantocht en dan is Koloomn enkel nog een aanrader voor een gemotiveerde puzzelaar.