In 2007 lanceerde Hudson een klassieke Bomberman titel op de PlayStation Portable, een jaar later volgde Bomberman Land. Bomberman Land is de eerste PlayStation Portable versie in de Bomberman Land serie. Is deze de moeite waard?

Bomberman Land vertelt een luchtig verhaal waarin White en de andere Bomberman de hoofdrol spelen. Zij belanden in het pretpark Bomberman Land dat in een groot probleem heeft. Iedereen is zijn geheugen kwijt en het pretpark is opgesplitst in allerlei kleine stukjes, zogenaamde Zone Pieces. In het pretpark moeten White en zijn vrienden allerlei taken vervullen om het groots mysterie op te lossen en het pretpark te redden. Het verhaal van de game is vrij eenvoudig, maar leuk om te volgen voor jongere kinderen. Zij zijn toch de doelgroep van dit spel. Bomberman Land is geen traditionele Bomberman titel, in plaats van de klassieke gameplay met bommen wordt de speler geconfronteerd met tientallen minigames. Je beweegt eerst White op een bordspel waarbij op elk vakje een dialoog of een minigame start. Je zou verwachten dat de balans hierbij doorslaat naar de minigames.


Je zult echter een groot deel van de tijd praten met andere mensen in het pretpark. Deze dialogen zijn meestal wel grappig, vooral op de momenten dat Mini-Bomber een one-liner produceert. Op elke plek op het bordspel kun je een Zone Piece verdienen waarmee je nieuwe gebieden vrijspeelt. Je moet ze uiteindelijk ook allemaal verzamelen om het pretpark te herstellen en de game uit te spelen. Je mag dus ook geen enkel Zone Piece missen wat gemakkelijker gezegd dan gedaan is door de onduidelijke structuur. Dit betekent dat je regelmatig vruchteloos bepaalde stukken opnieuw moet spelen. De gesprekken die je moet voeren, laten je bepaalde antwoorden ingeven. Bij het goede antwoord krijg je het Zone Piece. Anders moet je opnieuw beginnen. Ook de minigames verlopen op dezelfde manier. De minigames kunnen trouwens gedeeld worden met vrienden, maar ze zijn enkel in singleplayer bruikbaar.

Deze minigames zijn zogenaamde attracties die redelijk uiteenlopend zijn. Je moet bijvoorbeeld een miniwagen besturen of een platformspelletje met ninja's afwerken. Het grootste deel van de minigames is amusant, maar er zitten toch een hoop slechte spellen tussen. In zijn geheel telt de game sowieso te weinig spelletjes en ze voelen te weinig belonend aan. Je zult ook een groot deel van de tijd zitten praten en zitten rondlopen in plaats van effectief te spelen. Bij andere spellen krijg je de ene minigame na de andere, maar in deze spendeer je te veel tijd aan de gesprekken. Aan de minigames aan de andere kant spendeer je amper tijd, de game geeft je zelfs de kans om moeilijke minigames probleemloos over te slaan na enkele mislukkingen. De balans tussen de twee elementen en het continu opnieuw spelen zorgt ervoor dat de singleplayer niet tot zijn recht komt.


De hoofdmode gebruikt nooit de traditionele Bomberman gameplay, gelukkig heeft Hudson ook een Battle Mode voor dit doeleinde toegevoegd. In deze mode kun je alleen of met vrienden allerlei Bomberman levels uitspelen. Je moet hierbij bommen leggen om rotsen op te blazen en via power-ups extra krachten veroveren. Uiteindelijk moet je jouw bommen ook gebruiken om de vijand uit te schakelen. Deze Battle Mode geeft je veertig verschillende levels en vele opties om het spel aan te pakken. De Battle Mode is dus zeer uitgebreid, wat het bewonderenswaardig maakt dat de titel gamesharing ondersteunt. Dit betekent dat je de multiplayer kunt spelen met vrienden zonder dat zij het spel hebben. Ze hebben natuurlijk wel een PSP nodig. De multiplayer is wel alleen offline speelbaar, een online multiplayer ontbreekt spijtig genoeg, maar met enkele vrienden blijft Bomberman natuurlijk altijd leuk.

Sinds Bomberman op de Saturn is de technologie geëvolueerd, maar qua geluid en graphics volgt Bomberman deze trend niet. Bij de graphics behoudt Bomberman Land de oude Bomberman stijl, maar met iets betere sprites. Op deze manier lijkt de game iets scherper, maar dat is de enige verandering. Hierdoor ziet de game er ondermaats uit ten opzichte van de kracht van de PSP. De graphics zijn wel zeer duidelijk zodat de slechte graphics geen probleem vormen. De muziek lijkt ook niet direct de UMD te benutten, deze wordt om de haverklap herhaald waardoor de matige muziekjes snel veranderen in irritant muziekjes die je onmiddellijk uitschakelt. Bomberman Land is dankzij de Battle Mode een vermakelijke titel, maar het spel is zijn heftige prijskaartje niet waard door de teleurstellende hoofdmode, de mindere graphics en het geluid. Deze titel koop je dus best goedkoop of niet.