Jarenlang waren Breakout en Arkanoid toppers in de arcadehallen, maar tegenwoordig worden ze in vergelijking met Tetris maar weinig meer gespeeld. Desondanks ontwikkelde Taito een nieuwe Arkanoid voor de Nintendo DS. Werkt Arkanoid DS de formule opnieuw tot leven?

De kerngameplay van Arkanoid, en Breakout waarop Arkanoid gebaseerd was, is zeer simpel. De speler controleert een kleine paddle en beweegt deze zodat hij een bal in de lucht houdt. Met deze bal moet hij dan gekleurde blokken raken tot alle blokken zijn weggespeeld. Arkanoid verbeterde deze Breakout formule door onder andere bazen en vijanden toe te voegen. Taito besloot echter om deze features te wissen en terug te keren naar de pure blokjes-gameplay van Breakout. Alle unieke onderdelen van Arkanoid werden compleet geschrapt. Terwijl Sidhe Interactive op de PlayStation 3 en de PC nieuwe features toevoegde aan de Arkanoid formule met Shatter, begon Taito alles te schrappen wat van Arkanoid geen simpele Breakout kloon maakte. Deze game had dus beter Breakout DS geheten in plaats van Arkanoid DS, en dan is het nog niet eens een goede Breakout kloon.


In Japan werd de game geleverd met een speciale paddle controller, maar in Europa moet je het touchscreen of de D-Pad gebruiken. Op deze manier beweeg je dus je paddle aan de onderkant van het scherm, waarmee je een bal doet botsen. In de oude delen was het botsen van die bal zeer onvoorspelbaar, maar in deze volgt de bal altijd een bepaald patroon. Hiermee verliest Arkanoid een groot deel van de spanning. Kom ik wel op tijd aan om de bal te doen botsen? Zelfs als je moeite doet om de bal van richting te doen veranderen, gaat het moeizaam omdat hij vastzit in een patroon. Deze patronen zorgen er tevens regelmatig voor dat de bal komt vast te zitten tussen twee of meer onvernietigbare blokken. Op die momenten zit er niets anders op dan compleet opnieuw beginnen.

Het aantal onbreekbare stenen neemt toe, naarmate je door de game vordert, waardoor de kans op vastzittende ballen toeneemt. Tegelijk neemt de kans op verschillende blokken niet toe, er zijn maar drie types aanwezig waardoor je geen echte vooruitgang hebt in het spel. De bewegingen zijn dus voorspelbaar, maar natuurlijk bestaat de mogelijkheid dat je mist. In dat geval word je gered door de schilden onder je paddle. Je verliest dus niet onmiddellijk een leven wat een leuke verbetering is, maar deze wordt misbruikt in deze game om alle uitdaging te verwijderen. Door power-ups te verdienen - welke vallen uit willekeurige blokjes - verdien je onder andere meer schilden, grotere ballen en meer ballen. Je hebt ook power-downs die bijvoorbeeld je paddle verkleinen. In totaal heb je er tien, wat voor afwisseling en wat ietsje meer uitdaging zorgt.


De meeste gratis klonen hebben echter meer opties, maar zij hebben ook betere gameplay. Het lage aantal blokjes en power-ups zijn geen groot minpunt, het voorspelbare pad en de vele saaie levels met onvernietigbare blokjes zullen je doen grijpen naar een online kloon in plaats van het origineel. Zij weten wel de originele ziel van Arkanoid te vatten wat Taito niet meer lukt. Spijtig want Taito heeft een heleboel extra's voorzien zoals Space Invaders en Bubble Bobble skins. Elk van de extra's kost echter zeer veel punten, waardoor je uren moet spelen om ietwat opties te willen hebben. Je moet eigenlijk langer spelen dan je wil spelen. Je moet die skins op elk level apart aanbrengen. Qua design voegen die extra skins wel iets extra toe, maar Arkanoid is geen game die het moet hebben van zijn graphics.

Maak de graphics van twintig jaar terug scherper, zet er een mooie achtergrond achter en iedereen is tevreden. Kijk maar naar Taito's Space Invaders Extreme. Het is dan ook verbazend dat Taito het verpest heeft. De blokjes hebben zelfs de foute vorm, ze zijn vierkant in plaats van rechthoekig. Een ander probleem is het feit dat Taito beide schermen gebruikt in Arkanoid DS. Daar is niets mis mee, maar geen van beide schermen wordt volledig benut en door de dode ruimte tussen de schermen kun je niet altijd perfect inschatten waar de bal zal verschijnen. Dankzij de schilden en de grootte van de paddle is dat echter geen probleem. Je moet al incompetent zijn om te verliezen, maar dat maakt het probleem van de dode ruimte niet goed. Qua muziek scoort het spel dan weer wel dankzij een leuke soundtrack.

Met Arkanoid DS bewijst Taito perfect dat ze zelf het Arkanoid concept niet begrijpen. De game gaat op zoveel vlakken de mist in dat je beter naar het origineel kunt grijpen.