Review: Alpha Protocol
Door Rene Groen op 03-06-2010 om 09:59
|
Bron: Gamed
|
Ken je dat? Dat moment dat je een film kijkt en de acteur of actrice precies dat doet wat jij niet zou doen. Waarom iemand redden die je daar geen enkele reden voor gegeven heeft? Waarom altijd zo nodig een goede kerel zijn terwijl je ook de slechte rol in kunt vullen?
Dit is nou precies de gedachte die ontwikkelaar Obsidian Entertainment had toen ze begonnen met de ontwikkeling van Alpha Protocol. Het verhaal van de game draait rondom de black-ops organisatie Alpha Protocol, om precies te zijn rondom agent Michael Thorton. Als organisatie mogen ze het vuile werk van de Amerikaanse overheid opknappen en wanneer er enkele raketten gestolen worden mogen ze aan de slag, zeker wanneer deze ook nog eens gebruikt worden om een vliegtuig mee op te blazen.
In je rol van agent vlieg je naar diverse locaties over de hele wereld, waarbij je onder andere Moskou en Rome aan zult doen. Leuk detail is dat je de missies niet in een vaste volgorde aan hoeft te nemen. Door keuzes te maken (laat ik iemand bijvoorbeeld leven of schiet ik hem dood) kunnen missies gesloten blijven of juist open gaan, hetgeen voor iedereen een wisselend verhaal moet zorgen. Dit systeem gaat een stuk dieper dan je wellicht in eerste instantie denkt.
Alpha Protocol kent namelijk een keuzesysteem, te vergelijken met Mass Effect. Hoewel ik de game van BioWare erg hoog heb zitten heeft Obsidian’s titel dit element echter nog sterker uitgewerkt. Ten eerste draait de gehele game om keuzes, de ene klein, de ander groot. Deze grote keuzes kunnen ook gevormd worden tijdens een gesprek, terwijl Mass Effect dit juist meer op vooropgestelde punten had. Het zou dus zomaar kunnen dat je tijdens een gesprek iemand tegen je in het harnas jaagt en je niet langer op zijn of haar hulp hoeft te rekenen. Wat de spanning nog meer verhoogt is dat je slechts een gelimiteerde tijd hebt om je keuze te maken. Ze willen hiermee het echte gevoel evenaren waarbij je eveneens geen tijd hebt om lang na te denken om een reactie binnen een gesprek. Omdat er later in de game ook terugverwezen wordt naar je keuzes heb je daadwerkelijk het idee invloed te hebben op de uitkomst van het spel.
Het maken van keuzes moet ervoor zorgen dat je meer betrokken bent bij de game, maar de ontwikkelaar doet dit deels teniet door je oninteressante karakters voor te schotelen. Een enkele uitzondering daargelaten heb je lang niet bij ieder karakter het idee dat ze ‘leven’, maar er soms meer staan omdat de ontwikkelaar dit nu eenmaal wilde. Door dit punt aan te scherpen had ook het gevoel van betrokkenheid toegenomen, maar hier laat de ontwikkelaar toch echt een steek vallen.
Alpha Protocol is een Role-Playing Game, ondanks dat je misleid zal worden door de screenshots. Op het ene screenshot zien we Thorton geruisloos een gesprek afluisteren, op een volgende een tegenstander uitschakelen met hand-to-hand combat en weer op een volgende hanteert hij zijn geweer. Hoewel het erop lijkt dat de ontwikkelaar simpelweg niet wist welke richting de game op moest gaan is het tegenovergestelde waar: de game geeft je de vrijheid om je eigen stijl toe te passen. Wil je rondsluipen en je geruisloos door gebouwen begeven of pak je liever je geweren en ren je schietend langs je vijanden? Het zijn keuzes die in de meeste games voor je gemaakt worden, maar waar de ontwikkelaar je hier zelf de vrijheid toe geeft. De game tracht je geen bepaalde richting in te duwen, in plaats daarvan kun je ervaringspunten in zetten op de gebieden die jij toepasselijk vindt voor het karakter. Het is zelfs mogelijk om je niet te specialiseren en van alles wat te doen, maar beter is het natuurlijk om de game gewoon meermaals door te lopen en steeds een andere invalshoek te benaderen.
Hoewel de ontwikkelaar met het bovenstaande erg ambitieus is laat de game je toch al snel weten dat er meer ontwikkeltijd nodig was om de elementen daadwerkelijk goed uit te werken. De controls voelen niet overtuigend aan, de cover is matig uitgewerkt en de A.I. is zo mogelijk nog slechter. Eenmaal gespot rennen vijanden je vuurlinie in, schieten ze vanuit posities waaruit ze je nooit zullen raken of zijn ze je simpelweg kwijt nadat je een hoek om gelopen bent. Een andere aanpak kiezen zorgt ook lang niet altijd voor een betere belevenis, zo kun je je weliswaar specialiseren in stealth, maar slaat het vervolgens nergens op dat je vijanden geruisloos uit kunt schakelen terwijl zijn collega toe staat te kijken. Om enige afwisseling aan te brengen in deze sleur zijn er baasgevechten toegevoegd, maar helaas voegen deze weinig toe aan de belevenis.
Met Alpha Protocol heeft de ontwikkelaar een mooi idee neergezet, maar dit onderbouwd met een instortende fundering. Helaas zien we dit ook ten dele terug in zowel de graphics als het geluid. Eerstgenoemde laat duidelijk zien dat de game zijn keuze-ideeën en verschillende soorten gameplay voorop heeft gesteld en dat de graphics hierop achtergebleven zijn. Het is niet zo dat we de game compleet afrekenen op de graphics, maar ze weten het niveau dat op ander gebied wel gehaald wordt niet te ontstijgen. Tegenstanders lijken allemaal familie van elkaar, omgevingen zijn kaal en inspiratieloos en de animaties zijn stijf en onnatuurlijk. Dit laatste valt vooral op bij de lip-synch, persoonlijk vind ik namelijk niets zo storend als een mond die me iets anders lijkt te vertellen dan de stem waarmee het karakter praat. Daarover gesproken: qua geluid heeft hoofdkarakter Thorton een goede stem, maar daarbuiten had de geluidsafdeling meer kunnen doen. De soundtrack en overige stemmen kunnen ermee door, maar verhogen tegelijkertijd de sfeer niet.
Alpha Protocol is qua idee een fantastische titel. Kijkend naar de verschillende manieren van spelen, alsmede het indrukwekkende keuzesysteem dat onder een tijdsdruk werkt lijkt het alsof Obsidian Entertainment een gouden titel in handen heeft. Helaas weet de ontwikkelaar haar eigen idee onderuit te halen door een matige uitwerking op ander gebied. Extra ontwikkeltijd had de game zeker goed gedaan, in de huidige vorm zul je echter flink vergevingsgezind moeten zijn om volop te kunnen genieten van deze game.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 68 |
| Sound |
65 |
| Graphics |
55 |
| Replay |
75 |
Een goed uitgewerkt idee is teniet gedaan door de achterliggende techniek.
|
66 |
|
|
|
|
 10:00 PSOne - Deel 39
 09:59 PoP: The Forgotten Sands
|
| Reacties (12) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (194.151.100.xxx)
op 03-06-2010 om 10:49
|
|
poep spel dus.
|
|
|
Gast (91.213.95.xxx)
op 03-06-2010 om 10:53
|
|
Dat valt ook wel mee hoor. Ik ben al een tijdje bezig met dit spel en ik ben het ook wel eens met de reviewer, maar ik kan me er nog wel mee vermaken.
Persoonlijk zou ik ong. op 75 uitkomen.....
|
|
OptimusPrime NL
op 03-06-2010 om 10:55
[Niv: 30 / Exp: 1487]
|
|
Zolang het een voldoende is hoeft het geen poep spel te zijn.
|
|
|
Gast (85.147.12.xxx)
op 03-06-2010 om 11:34
|
|
Het is gewoon een slecht spel. Te vroeg uitgebracht.
|
|
|
Gast (84.198.177.xxx)
op 03-06-2010 om 12:31
|
|
het verbeterd als je iets langer bezig bent met deze game ,maar moet toegeven dat het niet is
wat ik verwachte.
Deze game had alles om topper te zijn maar alles
maak geen geheel.
soms denk je ja nu is het goed ,maar een paar
minuten later sta je weer met je beide voetjes
op de grond.Maar ik moet toegeven de score
is hier te laag meestal krijgt deze game een
dikke 7/10.
|
|
ApoC
op 03-06-2010 om 12:48
[Niv: 101 / Exp: 5061]
|
|
tegenstanders lijken allemaal familie van elkaar...lol
|
|
KingLikesCookies
op 03-06-2010 om 14:12
[Niv: 51 / Exp: 2529]
|
Typisch zo'n game voor Obsidian, heel mooie ideeën enzo, maar helaas krijgen ze niet de voldoende tijd en geld om het uit te werken.
Obsidian kan eigenlijk even goed worden als Bioware, maar helaas geven hun uitgevers hun de kans er niet toe om mooie RPG's te maken doordat ze hun nog niet volwaardig bewezen hebben, waardoor ze voor sommige mensen de reputatie al B-game developer hebben.
Fallout: New Vegas gaat hier hopelijk verandering in brengen, aangezien het vanaf dezelfde grond van Fallout 3 bouwen, maar ik vrees een beetje voor een bugfest (Gamebyro engine + Obsidian =  ), maar qua personages en verhaal zal deze Fallout 3 zeker overtreffen.
|
|
|
Gast (83.84.191.xxx)
op 03-06-2010 om 17:09
|
|
jammer dat die niet zo goed is, het had wel een interesante game kunnen worden,maar Obsidian leeft al jaren in de schaduw van bioware. ik vondt kotor 2 bijvoorbeeld ook iets minder dan kotor 1 kwa verhaal
|
|
|
Jerry Frederik
op 03-06-2010 om 17:25
[Niv: 10 / Exp: 499]
|
|
Om de een of andere rede had ik wel verwacht dat het een matige game zou zijn.
Imo moet Obsidian blijven bij het maken van Games in bestaande universums. Daar zijn ze goed in.
|
|
deadlytown
op 03-06-2010 om 20:11
[Niv: 11 / Exp: 543]
|
Dit is een beoordeeling van de crew.
want misschien geef jij een hoger beoordeling. dan de crew.
en niet gelijk van wat een website zegt dat het voor elk persoon geld.
niet zo van gamed geeft en 4 dus het is gelijk slecht,en dit en dat.
Gewijzigd door deadlytown op 03-06-2010 om 20:13
|
|
GanGsterG
op 03-06-2010 om 21:43
[Niv: 256 / Exp: 12782]
|
|
hahahahah ik had toch goed.
Toen ik de screens van vorig zag wist ik al dat het geen goeie game zou worden.
Vooral de graphics waren slecht, maar ook de animaties en de leveldesging waren slecht op de screens.
|
|
|
groente12
op 04-06-2010 om 19:23
[Niv: 51 / Exp: 2536]
|
|
Deze ga ik alsnog halen, enorm ondergewaardeerde game.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
